We ontbijten en pakken de rugzak en gaan snel op pad, we lopen om 07.15 uur al buiten en het is nog donker. Onbewolkte lucht, de maan en sterren staan nog volop aan de hemel, na een half uur wordt het licht.
een nieuwe dag breekt aan. Dan lopen we al buiten de stad.
onderweg lopen we door onafzienbare glooiende, roodbruine akkers en wijngaarden met zeer lage wijnstokken. Ze zijn zo gesnoeid om water- en vochtverlies bij de wijnstokken te voorkomen. Uit deze streken komt een immense hoeveelheid tafelwijn.
Bij de Dehesa Villagordo komen we weer op het traject van de Romeinse weg of Calzade Romana. De streek heet hier de Tierra de Barros die haar naam dankt aan de rode klei waarvan men vroeger veel potten bakte.
Ook vindt men hier nog veel bodega's (wijnkelders)
Het is een heel lange tocht, en ergens ook erg saai. De weg is 28 km. lang en al die tijd lopen we tussen de wijngaarden. Soms moeten we tussen enkele wijngaarden door en dan blijft de klein centimeters dik onder onze schoenen plakken. Dat proberen we aan stenen weer van onze schoenen af te schrapen.
De eerste uren is de wind er nog niet maar rond half 10 begint het. Er is hier altijd wind. Het is ook helemaal niet warm, droog, maar fris.
Gisteren hebben we gereserveerd samen met de Duitser en de Oostenrijker bij het volgende hostel, we slapen nu dus gezamenlijk op een slaapzaal met stapelbedden.
Het vinden van een slaapplaats is geen probleem, op de buitenwegen van de stad staan er soms al mensen, meestal mannen, ons op te wachten in een auto om foldertjes uit te delen. Vandaag had een man zelfs een grote schaal koekjes, waarvan hij uitdeelde.
Dit is heel anders als naar Rome, toen zijn we menig keer naar de pastorie gegaan om een slaapplek, vaak stuurde deze ons dan weer door naar de burgemeester, en deze wist dan wel weer een of ander zaaltje waar we mochten slapen. Hier is dit beter geregeld, hier hebben we meer contact met de pelgrims onderling en minder met de bevolking.
villafranca de Barros om 07.24 uur
overal wijnstokken